Met kinderen in de keuken. Terwijl we vandaag gasten ontvingen, ging mijn zoon spontaan zelf aan de slag voor een lekker toetje. Appelmandjes met ijs en slagroom. Hij weet de weg in de keuken, hij weet de weg in de kast vol attributen voor zoetigheden en hij weet ook nog hoe hij het moet gebruiken.
De eters schoven wat vroeger dan gebruikelijk aan tafel. Om te fröbelen? Nee, eh, ja. Geen zoet gefröbel, maar om te leren hoe je ravioli moet maken, met heerlijke pompoen/parmezaan- en spinazie/ricotta-vulling.
Kletsen kan je gezellig op de bank, maar dat kan ook terwijl je samen iets lekkers aan het maken bent.
Jammer, maar dit is een zoet blog, een beschrijving van de pasta laat ik dus maar achterwege. Hoewel het resultaat echt geweldig was.
De pasta die nog niet was gekookt.
De bloem op de pasta is niet bijzonder mooi, het is een klein probeersel; de bloem bleef met een beetje water goed plakken en bleef ook tijdens het koken gewoon zitten. Dit biedt opties voor een andere keer. De plungers om versiersels te maken van fondant en marsepein, kun je gebruiken om de ravioli te versieren. Wellicht zelfs met een kleurtje?
En terwijl de volwassenen de pasta aan het maken zijn, ging Koen aan het toetje werken. De anti-aanbakpan werd ingevet met cake-release. Hoewel bij een cake en biscuit dit middel goed werkt, vind ik het effect hier matig. Het ontdooide bladerdeeg werd in de vorm van een mandje gemaakt in de cupcake-vorm. De appels waren al enkele uren eerder geschild, gesneden en op smaak gebracht met kaneel en suiker. De rozijnen werden later toegevoegd, niet iedereen is weg van rozijnen.
Er werd nog wat amandelschaafsel over het geheel gestrooid. Toen ging het in een oven van 200 graden om er vervolgens heerlijk warm en licht bruin uit te komen. De appel was heerlijk zacht en er droop wat zachte stroop over het geheel.
Tijd om de gebaksbordjes tevoorschijn te halen voor een grand dessert.
Terwijl Koen de chocolade au bain Marie verwarmt, het overige amandelschaafsel in een pan roostert, werd het mandje op een bordje gelegd en kreeg het een bolletje vanille ijs en een toef slagroom. Het geheel werd mooi gestreept met chocolade en belegd met het amandelschaafsel.
Een heerlijk toetje, ik heb niets hoeven doen behalve af en toe niet te vergeten snel mijn fototoestel tevoorschijn te halen.
Comments