Wat hebben we gesmuld van deze heerlijke fudge op mijn werk. Meteen heb ik mijn mailbox wijd open gezet voor de maakster van deze fudge: Kelly van der Vliet. Vaak zijn de recepten die je van iemand krijgt het dierbaarst, en worden het vaakst gemaakt. Dit recept was erg populair tussen de collega’s en ik moest me een soort van haasten om dit online te zetten.
“Kelly van der Vliet: Omdat ik mijn longen alweer 10 jaar had, dacht ik eens lekker te trakteren: Chocolade Fudge. En een succes dat het was. Veel kookplezier. Liefs Kelly.
Kelly, ik ken haar al heel erg lang. Misschien wel zo’n 20 jaar. Kelly was een jong meisje, post-puberaal. Altijd stralend, lekker zichzelf en ondeugend hing ze rond op de afdeling van ons ziekenhuis. Ondanks haar ziekte Cystic Fibrose leefde zij een lekker wild leven.
En zo dacht de dokter van Kelly dat ze lekker even rustig thuis ging zitten bij een weekendje verlof, maar ondertussen ging Kelly lekker ergens dansen in het uitgaansleven. Dit zou niet goed voor haar longen zijn In die tijd werd er namelijk nog flink gerookt in de horeca.
Ja doei, lekker boeien, dacht Kelly. Liever een paar jaar eerder dood, maar wel genieten graag. That’s the spirit.
Kelly genoot en maar ging lichamelijk steeds verder achteruit. Iets meer dan 10 jaar geleden werden er voor het eerst longtransplantaties verricht op mijn werk. Eigenlijk was Kelly volgens mij het eerste meisje met Cystic Fibrose die uiteindelijk gered werd door nieuwe longen. Heel, heel ziek was ze en toen was daar die kans. De donor overleed, maar stond zijn of haar longen af aan Kelly.
De donor zelf mag dan overleden zijn, eigenlijk leeft deze belangrijke persoon nog door in deze levenslustige Kelly. En dat al 10 jaar lang! Kelly vierde haar 10 jarige longtransplantatiefeestje en kwam met 2 grote schalen lekkere fudge naar mijn werk om onze collega’s te verwennen.
Net die dag was er toevallig een vergadering waar iedereen aanwezig moest zijn dus we hebben met zijn allen lekker kunnen smikkelen en smullen.
Chocolade fudge recept van Kelly van der Vliet
Benodigdheden:
Bakvorm rond 24 cm of vierkant ongeveer 22 x 22 cm.
Bakpapier
250 gram pecan- of walnoten
150 gram boter
125 gram boter
150 gram suiker
2 eetlepels honing
400 ml slagroom
1 pak bastognekoeken (evt. biscuitjes of digetivekoekjes naar eigen voorkeur)
200 gram melkchocolade of puur
evt. nog 50 gram witte chocolade als extra versiering
Zo maak je de fudge van Kelly:
Bedek de vorm met bakpapier.
Smelt 150 gram boter, maal de bastognekoeken met de keukenmachine om maak ze flink fijn met een roller of hamer.
Roer de gesmolten boter door de gemalen bastognekoek kruimels. Vul de vorm. Maak de onderlaag plat met een lepel en laat het geheel afkoelen in de koelkast.
Verwarm de slagroom, suiker, honing en 125 gr. boter in een pannetje. Zet het vuur niet te hoog anders kan het aanbranden.
En nu…. geduld. Je moet ruim 30 minuten de inhoud van deze pan doorroeren. Ik was eerst bang dat de fudge echt supersnel zou verbanden, net als bij het verwarmen van gecondenseerde melk, maar gelukkig valt het bij dit recept reuze mee. Blijf in de buurt en roer regelmatig.
Roer tot de fudge caramelkleurig is en stroperig.
Meng het geheel met de pecan- of walnoten en doe het geheel in de vorm.
Laat het goed hard worden. Als de fudge bijna is afgekoeld gaat dit een stuk sneller en beter in de koelkast.
Voor de smakelijke chocolade bovenlaag smelt je au bain marie pure of melkchocolade. Bedek de fudge met de gesmolten chocolade. Normaal zou ik zeggen: tempereer je chocolade. Deze wordt dan mooi glimmend en knakt verrukkelijk als je er in bijt.
Echter, omdat je de fudge straks in kleine stukjes wilt snijden is het handiger als de chocolade niet heel hard en niet te snijden is. Dan is eenvoudig de chocolade verwarmen wellicht handiger. Deze zal omdat het niet getemperd is minder hard worden.
Eigenlijk wilde ik mooie hartjes maken, of een net vintage patroon, maar de hooikoorts die dag en de temperatuur van 35 graden, zat me deze bakdag behoorlijk in de weg en de fudge moest het liefst zo snel mogelijk af. Vandaar ik de witte chocolade ook au bain marie verwarmde, op de pure chocolade goot en snel met een satéprikker patronen maakte in de fudge. En toen…..
Geduld is een schone zaak. De fudge moet echt goed afkoelen. Zelf vind ik de fudge ook lekkerder als hij koel uit de koeling komt. Maar misschien heb jij een andere voorkeur? Dit kun je pas weten als je het een keer uitprobeert. Aan de slag dus!
Wat een heerlijk no bake recept
Gefeliciteerd Kel! Op naar de volgende 10 jaar!
Een tweede leven. Wie wil dat niet als je heel erg ziek bent, wachtende op een donor? Misschien wil je het zelf ook graag. Gun je een ander ook een tweede kans?
Ben jij eigenlijk al donor?
Waarom wel of waarom niet? Donor zijn is een bewuste keuze die je zelf mag maken: ja of nee.
Comments