Een kleine mini review van een boek dat me persoonlijk erg leuk lijkt: Melk en Dadels – 100 geheime recepten van Marokkaanse moeders. Worden gasten in de Marokkaanse cultuur niet verwelkomd met melk en dadels? Een mooie titel dus.
Ik ontvang regelmatig allerlei mailing over nieuwe producten, boeken en en andere zaken op culinair gebied. Zo ontving ik een persbericht over Melk en Dadels – 100 geheime recepten van Marokkaanse moeders.
Het persbericht omschreef:
“De tafel waar elke vrijdag de zelfgemaakte couscous klaarstaat en waar onverwachte bezoekers altijd mogen aanschuiven; de harira waarmee tijdens de ramadan traditiegetrouw dagelijks het vasten wordt verbroken… De authentieke gerechten van Marokkaanse moeders zijn culinair erfgoed en mogen niet verloren gaan, zo vonden de oprichters van social enterprise ROSE stories. Samen met kok en kookboekenauteur Nadia Zerouali (bekend van Arabia kookboekenreeks en 24 kitchen) brengen zij een ode aan Marokkaanse moeders en hun allerbeste recepten in het kook- en verhalenboek Melk en Dadels – 100 geheime recepten van Marokkaanse moeders. Twintig moeders van bekende en andere bijzondere Marokkaanse Nederlanders, zoals cabaretier Najib Amhali, haarstyliste Ilham Mestour en rapper Sef, openen in Melk en Dadels niet alleen de deur naar de keuken, maar ook de deur naar hun hart.”
En toen…. werd ik wel erg nieuwsgierig en heb meteen een mail gestuurd voor meer informatie over Melk en Dadels. Ik vind de Marokkaanse keuken zo heerlijk kleurig met veel verse groenten en gedroogde vruchten. De magie van de tajine die lekker lang op een laag vuurtje staat waar pluimpjes stoom uit het luchtgaatje komt. De gastvrijheid.
Maar ik hou ook heel veel van verhalen die rieken naar een tikje heimwee van vroeger, naar mamma. De gebruiken achter het recept. De mamma’s in de wereld, hun inbreng in de eetcultuur waar we nu nog van profiteren. Laat ze vertellen!
In Melk en Dadels komen 20 mamma’s aan het woord en verklappen zij allemaal ongeveer 4 recepten. In het interview van één van de mamma’s vertelde mamma Fadna over hoe haar geleerd is een prettige sfeer te creëren aan tafel. Ze vertelde over de eetgewoonten van haar gezin, de winkel met haar dochters waarvoor ze dagelijks brood bakt. Maar ook hoe ze brood heeft leren bakken in een gietijzeren pan nadat ze getrouwd was omdat er geen oven was in het dorp waar zij naar toe verhuisde. Haar zoon Mohammed vertrouwd blind op de kookkunsten van zijn moeder. “Als mamma het maakt, is het lekker”.
Het boek Melk en Dadels heb ik nog niet in mijn handen gehad maar ik heb wel wat pagina’s mogen inzien. Honderd recepten van kruidige tomatensoep met vijgjes, Djej bel daghmira, pompoen couscous, Mamma Fadila’s brood, kwarktaart a la Drifa, Mini-kiptajine met tomaat en citroen, Shoua (Marokkaanse kebab), M’a hlou kruidige dadelsoep, duizend gaatjes pannenkoeken tot homemade snickers.
Uit Melk en Dadels:
“Onze mamma’s zijn superkokkinnen. Traditioneel werden hun recepten mondeling doorgegeven van generatie naar generatie, van moeder op dochter of zoon en steeds verder geperfectioneerd. De gerechten van onze moeders zijn een deel van onze geschiedenis. De geuren, kleuren en smaken brengen bijzondere herinneringen naar boven. Deze authentieke gerechten zijn ons culinair erfgoed en mogen niet verloren gaan.”
Wat een goed idee om het culinair erfgoed vast te leggen. Een culinair geschiedenisboek. Het extra ingrediënt in het boek vind ik toch de mamma’s achter de recepten. Zet haar op de voorgrond. Ze verdiend het!
Melk en Dadels is niet alleen een must voor Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond. Melk en Dadels geeft ons een kijkje in de keukens, de families en de cultuur waar we misschien anders niet helemaal voor openstaan, in durven lopen, aan durven schuiven.
Melk en Dadels: Waar is mijn verzoeklijstje voor de komende feestdagen??
Comentarios