Dit taartje was een testtaartje. Met wat dames schuif ik af en toe aan tafel en dan maken we allemaal wat leuks waar we op dat moment zin in hebben. De andere dames zijn fanatieke taart decorateurs, ik behoor zeker niet tot hun niveau maar vind het wel leuk om lekker mee te freubelen. Natuurlijk werkt onze mond harder dan onze handen.
Tegenwoordig kun je bijna op in iedere supermarkt fondant kopen. Deze is niet altijd zo lekker en soepel als merken als Callebaut of Satin Ice, maar ook hiermee kun lekker aan de slag gaan. Wist je overigens dat je fondant ook zelf kunt maken? Hoe, dat lees je hier.
Meer materialen, zoals dit eetbare goud dat bovenop geverfd is of het kleur van de roos bovenop vind je toch in een speciale taartwinkel. Maar ook die vind je steeds vaker dicht bij huis en online bestellen behoort ook altijd tot een mogelijkheid.
Toch wist ik deze taartjes te maken die dag. Om mezelf te helpen, koos ik voor de meest goedkope cake van de supermarkt; ze kosten nog geen euro per cake. Raar, hij is goedkoper dan een pak boter en is nog lekker ook. Erg handig als je wat minder tijd hebt.
Met een kookring stanste ik de cake van boven naar beneden uit. Je kunt ook een glas hiervoor gebruiken. Smeer de cake in met botercrème. Zet je taartje even in de koelkast om de boter stevig te laten worden.
Kneed je fondant soepel, rol het uit en maak een rondje. Bevestig dit over de bovenkant. Dit rondje zie je straks nauwelijks terug maar dient om je bladeren rondom het taartje en de roos bovenop aan vast te maken.
Nu maak je een lekker lange strook. Het hoeft niet helemaal strak en recht te zijn. Juist het nonchalante hoort erbij.
Ooit een strakke roos gezien waarvan de bladeren perfect egaal, strak in evenwicht zijn? Het onregelmatige maakt de roos juist romantisch.
Frill de dunne lange strook. Dit doe je door met een cocktailprikker rollende bewegingen te maken. Het handigst is dit op een niet harde ondergrond. Dit is een speciaal matje. Misschien werkt een strook met van die bubbels in plastic ook wel. Of Piepschuim. Ik heb het zelf eigenlijk nooit uitgeprobeerd, maar het is stug maar geeft toch een beetje mee. Dat is de ondergrond waar je naar zoekt.
Maak het rondje fondant met een klein kwastje een klein beetje nat rondom het taartje. Natte fondant wordt plakkerig, en dat is handig als je straks de strook om het taartje gaat draaien. Begin bovenaan en draai de strook rondom naar beneden. Je zal waarschijnlijk te weinig hebben en nog 1 of 2 stroken moeten maken.
Haal met de prikker de fondant een klein beetje los van de ondergrond. Zo gaat de strook een beetje meer bloemig lijken.
Als de onderkant klaar is maak je een lange strook voor de bloem bovenop. Je kunt deze strook vooraf fondant kleuren met eetbare kleurstoffen. Ik bepoederde deze strook met dustpoeder. Dit heet dusten.
Normaal blijft het dustpoeder op de fondant liggen, dit kun je zien aan deze gouden taart die ik eerder maakt. Dit maal trok het poeder in de rand. Hoe dat kwam? Geen idee. Misschien omdat de luchtvochtigheid vrij hoog is en de fondant dus wat vochtiger? Ik vind het zeker geen probleem, de roos werd er prachtig van.
Frill deze strook. Maak de bovenkant van het taartje in het midden minimaal vochtig. Draai de strook van het midden uit naar buiten als een roos. Probeer de roos te laten staan. Bij mij bleef het staan maar is je strook wat wankel dan kun je het wat ondersteunen met bijvoorbeeld stukjes keukenpapier.
Het fondant zal hard opdrogen en stevig worden. Om die reden kun je dit niet zo goed doen met marsepein. Behalve dat marsepein nooit wit is, wordt het ook niet hard.
De roos werd al vrij snel hard. Ik verfde met gouden dustpoeder de randjes van de roos goud. Verven met dustpoeder doe je met enkele druppels kleurloze alcohol. Bijvoorbeeld wodka. Doe hier een beetje poeder door en breng dit met een klein kwastje aan op de roos. Poederkleuren om te dusten en te verven vind je in een winkel voor taartdecoratie.
Comments