Simit of te wel Turkse bagels. Ik kom ze steeds vaker tegen bij Turkse winkels of op de markt. Het is een lekker knapperige ring van wit brood met heel veel sesamzaadjes en iets zoets. Is het honing? Dat heb ik lang gedacht totdat ik een recept voor simit tegenkwam waarbij stond dat ik druiven melasse nodig had. De licht zoete smaak van druiven melasse is cruciaal voor een echte simit en zo ging ik op zoektocht naar dit zoete goedje.
Ik vroeg het op de markt bij de Turkse kraam met zaden, gedroogd fruit en heerlijke olijven. Ik vond er wel de lang gezochte oranjebloesemwater maar de druivenmelasse? Men wist niet waar ik het over had.
Totdat de Turkse blogger Eslem van In my mixed kitchen over simit blogde. Zij toonde een foto hoe het ingrediënt eruit zag waar ik zo lang naar zocht. Ze vertelt in haar blog vooral niet op zoek te gaan naar melasse, maar naar Pekmez. Het is Pekmez die de simit de typisch smaak geeft en Pekmez zit in een jampotje.
En toen had ik het zo gevonden! Zowaar in de Carefour van Merksem in België. Je kunt het ook in Turkse winkels vinden, net als in grote supermarkten in Nederland. Maar als je weet hoe het heet en eruit ziet, vind je het in ieder geval een stuk sneller.
Zelf Turkse simit maken
Een recept van: Uit de keuken van Levine
10 stuks (Turkse bagels of Turkse sesamringen)
Benodigdheden:
500 gram bloem
1 zakje gist (7 gram)
300 gram lauw water
10 gram suiker
9 gram zout
4 eetlepels Pekmez verdunt met 2 eetlepels water
Ongeveer 200 gram sesamzaad, liefst blanke sesamzaadjes. Mijn zaadjes waren geroosterd maar het eindresultaat was zoals ik de Simit ken: heelrijk
Zo maak je zelf Turkse simit
Kneed de bloem, de gist en het suiker samen met lauw water. Heel handig is om dit met een broodbakmachine of keukemachine te doen, maar je kunt het natuurlijk ook zelf.
Voeg na een paar minuten het zout toe.
Het deeg moet minimaal 15 minuten gekneed worden.
Laat het deeg een goed uur op kamertemperatuur, tochtvrij rijzen. Ik zoek altijd een beetje warmte op in de buurt van de verwarming of ergens in de buurt van een zonnetje (niet in de zon, maar dichtbij) als het mogelijk is.
Sla het deeg kort door en verdeel het deeg in 20 stukken. Bol deze 20 stukjes een klein beetje op en laat ze nog kort narijzen onder een vochtige theedoek, zo’n 15 minuten.
Nu heb je tijd om 2 borden klaar te zetten. Een bord met de Pekmez en water, in het andere bord mogen de sesamzaadjes.
Iedere bol werd tussen mijn handpalmen tot een dikke worst gevormd. Ik gebruik tijdens het bakken graag de buromat van Ikea om deeg of fondant uit te rollen. Een klein beetje bloem zorgt ervoor dat het brood niet aan de mat gaat kleven, maar teveel bloem zorgt ervoor dat je de stengels niet mooi egaal dicht krijgt en bemoeilijkt het rollen van de slierten. Dan gaat het deeg wegglijden. Zoek naar een goed bruikbare middenweg.
De “deegworst” werd smal en lang uitgerold met een deegroller. Rol daarna het deeg tot een rol (zie foto hierboven) en kneedt het aan elkaar.
Het is even zoeken naar een manier om mooie smalle slierten van 35-40 cm. te rollen. Maak met je handpalmen draaiende bewegingen van binnen naar buiten.
Bewaar de rollen die klaar zijn onder een theedoek, zo drogen ze niet uit.
Leuk, ik heb meteen zin om binnenkort eens een mooi brood te gaan bakken dat uit allerlei rollen brood bestaat.
Pak per simit 2 rolletjes deeg. Knijp het deeg aan 2 kanten op elkaar en draai de broodringen van 2 kanten in tegengestelde richting. Op die manier draai je de rollen over elkaar heen.
Knijp de beide buitenkanten aan elkaar vast en bewaar ze onder een theedoek.
Doop de ringen nu een voor een in de Pekmez verdund met water. Oeps, oppassen geblazen. De broodstengels worden ineens slapjes en glibberig van de natte Pekmez. Haal ze voorzichtig uit het zoete bad en leg ze in de sesamzaadjes. Je kunt natuurlijk de ringen ook met een kwast insmeren met Pekmez maar juist omdat ze “even in bad” zijn geweest trekt de zoetheid overal goed in.
Leg de deegringen op een bakmatje of op bakpapier en bedek ze met een lauwnatte theedoek. Ik heb hieroverheen nog een plastic zak gedaan. Het was niet heel warm in huis en ik wilde de ringen goed laten rijzen.
Laat de simit een uur rijzen.
Verwarm op tijd de over voor op 200 graden (hete lucht oven).
De Turkse ringen kunnen nu de oven in om er na ongeveer 15 minuten lekker knapperig, zoet en krokant uit te komen.
Pure verwennerij en zeker niet ongezond. Ik eet simit altijd zonder extra beleg dus zijn ze vrij ‘licht’ om te eten; wit brood met een minimale zoete buitenrand van natuurlijke suikers. Zou je nog meer zoete gerechten kunnen maken met Pekmez? Leuk om een keer te proberen.
De simit zijn het lekkerst als ze vers zijn. Ze blijven een dag goed. Eventueel kun je ze kort pimpen door ze kort in de oven te verwarmen.
In de diepvries kun je ze een stuk langer bewaren en er naar wens een aantal uit halen.
Aflyet olsun of eet smakelijk
Turkse simit maken en eventjes ben je in Turkije met zelfgebakken simit. Je kunt het gewoon zelf maken! Wat is bakken toch leuk als je een goed recept hebt.
Comments